Joke Cremers stelt me voor aan haar nu zieke man Twan. Ze wonen aan de Moerkamp 20 in Beugen. Twan nestelt zich weer op de bank en Joke en ik gaan naar buiten naar het terras. Hond Floortje vleit zich aan de voeten van Joke. De tuin strekt zich voor ons uit als een bloeiend geheel.

“Toch is er al heel veel uitgebloeid”, aldus Joke fronsend. “Neen, we hebben hem niet zelf aangelegd. Maar je wilt toch altijd je eigen stempel drukken. We hadden grote groepen planten, maar ik kan niets op de planten ruilbeurs laten staan, ik frot ieder plantje waar ik voor val er weer tussen. De oppervlakte ? Ik weet alleen het totaal, inclusief huis is de oppervlakte 820 m2.”

Wat maakt voor jou een tuin spannend, Joke ?

Daar heeft ze een heel uitgesproken mening over. “Een tuin moet gebruikt kunnen worden, je moet er doorheen kunnen lopen. Maar dan niet zoals ik een keer gezien heb bij een tuin met een buxushagen met stralen er doorheen. Je kon niet doorlopen, je moest steeds hetzelfde pad weer terug. Dat vind ik nu echt saai. Ook op de fiets en ook als ik de wegen door en door ken, probeer ik toch altijd weer een andere weg in te slaan om iets nieuws te beleven. Het maakt het leven wat spannender”.

Ik had dat vroeger als kind ook bij duinwandelingen aan zee.

“Misschien hebben we dat ook uit onze kindertijd overgehouden. Blunders in mijn tuinleven ? Ja ik weet er wel een. Ik had eens van de kant van de weg, ik geloof knoopkruid meegebracht. Dat was te gek, ze groeiden ontzettend hard, ik heb een meter diep moeten graven om ze eruit te krijgen. Ik vraag nu bij iedere plant hoe hard ze groeien. En wat niet mijn schuld is, dat de heg te dicht naast de vijver is geplaatst. De heg wordt nu breder en het wordt steeds moeilijker om daar onkruid te wieden. Dat is bij de aanleg niet goed gedaan”.

Doet Joke de tuin alleen of helpt Twan ook ?

“Twan doet het gras en de heggen, daar ben ik erg blij mee. Verder houd ik de tuin bij. Hoeveel uur ? Dat weet ik eigenlijk niet. Ik werk als communiteitassistent bij de zusters Sint Anna Julie Postel in Boxmeer. Ik verleen daar hand- en spandiensten in de zorg en heb onregelmatige diensten en onregelmatige uren werk. Ik werk dus in de tuin wanneer ik tijd en zin heb. Hetzelfde geldt nu voor de open tuin. Dat moet wel leuk blijven. Een enkele keer denk ik wel eens: help ! Maar ik kan ook heel erg van de tuin genieten. Kijk die frambozen en aardbeien nu eens hangen ? Lekker toch ? En ik vind het ook gezellig met z’n tweeën werken, Twan maait het gazon, knipt de heggen en ik ruim op”, straalt Joke.

We lopen een rondje en ik maak foto’s, terwijl Floortje braaf mee poseert. Ik vind de tuin gezellig, een beetje wild, maar daar hou ik wel van. Joke past als een bus hier.