Open tuin estafette (door onze penningmeester).
Op 6 september 2020 hebben we meegedaan aan de open tuin estafette van Groei en Bloei. Een afwijkende versie in het Coronajaar 2020; geen onderdeel van een serie open tuinen van verschillende afdelingen, maar een beperkter evenement met alleen bezoekers uit de eigen afdeling ‘Land van Cuijk en Limburg Noord’.
Hierbij een verslag van de voorbereidingen en de dag zelf.
In de herfst van 2018 waren we, door een grondruil met het Waterschap Limburg, in staat om een heel nieuw stuk tuin aan te leggen. Het waterschap wilde de naast ons huis lopende Tielebeek meer ruimte geven en wilde daarvoor een punt van 250 vierkante meter van onze tuin afsnoepen, nota bene, juist het deel waar we vanuit de woonkamer op uitkijken.
Na wat schermutselingen zijn we akkoord gegaan met een voor ons gunstige grondruil: de 250 meter aan de zijkant langs de beek hebben we geruild tegen een uitbreiding van 750 vierkante meter aan de achterzijde van ons huis. Een strook van 12 meter diep en 65 meter lang kwam erbij en moest omgetoverd worden tot een tuin, aansluitend aan de zestig jaar oude tuin rond het huis.
We zijn aan de slag gegaan met een tuinontwerper, omdat we hier zelf geen ervaring in hadden. Een paar zaken waren echter wel duidelijk: we wilden vooral openheid, lange zichtlijnen, zowel in de tuin als naar het omringende landschap, een vloeiende overgang tussen oud en nieuw en natuurlijk niet te veel werk (een illusie, die veel tuinbezitters hebben). De oplossing werd gevonden in een groot gazon, begrensd door struikenborders en met enkele bloemenborders, met een onderliggende structuur van struiken en een enkele boom.
De techniek in de tuin was ook niet onbelangrijk. Voor het gazon hadden we de zinnen gezet op een maairobot, zodat we rekening moesten houden met geleidendraden en een randopsluiting, die het mogelijk maakt om de randen mee te maaien. Omdat we op een oude stuifzandrug zitten was al duidelijk, dat we het zonder water niet gingen redden. De bestaande waterpomp werd verplaatst naar de kas en voorzien van een sproeicomputer met vier bewateringsgroepen. Daarvoor moest ook 150 meter slang worden ingegraven, tappunten worden aangelegd. Voor de heg en de bloemenborder werd nog eens 200 meter druppelslang gelegd. Achteraf gezien een noodzakelijkheid met de afgelopen droge zomers. Inmiddels is er nog eens 200 meter druppelslang bijgekomen om ook de hortensia’s de zomer door te kunnen krijgen.
Het eerste jaar ging verbluffend snel; in maart werden bomen en struiken geplant; veel planten uit de oude tuin stonden al in potjes te wachten om uitgepoot te worden en in april werd het gras ingezaaid. Zes weken later leek het al wat en werd de robot geïnstalleerd. Daarna nam de natuur het over en hoefden we alleen nog wat te wieden om in de zomer van de eerste bloei te kunnen genieten. Verbazingwekkend wat er in een paar maanden kan veranderen! In augustus kwam de hete zomerzon erop en viel er niet meer tegenop te sproeien; even leek alle moeite voor niets, de planten lieten hun kopjes hangen, de jonge boompjes verloren blad en naald en het gras was bijna van de een op de andere dag een gele vlakte. Gelukkig is de natuur veerkrachtig en bracht het najaar nog een algeheel herstel en een tweede bloei voor veel planten.
Die ervaring van het eerste jaar gaf vertrouwen, dat we ook het volgende jaar wel zouden redden en dat de tuin er in september goed bij zou liggen. Wat dat betreft was de open tuinen estafette dus wel een goed idee. We hadden wel door, dat we de vakantie goed moesten plannen, zodat we thuis zouden zijn als de droogte toe kon slaan en we tijd genoeg aan het wieden en deadheaden konden besteden. Toen wisten we nog niet, dat 2020 een buitengewoon jaar zou worden!
In het jaarprogramma en op de ledenvergadering werden we dus aangekondigd als onderdeel van de open tuin estafette, die zich voor onze afdeling rond Gennep zou afspelen: twee tuinen in Ottersum, één in Milsbeek en de kwekerij Marcel de Wagt in Ven-Zelderheide. Op de ledenvergadering werd echter ook al duidelijk, dat Corona zijn stempel op het jaar kon drukken.
Zo waren we het hele voorjaar en zomer bezig met voorbereiden voor een open tuin, die wellicht niet door zou gaan. De Floxen kregen een extra stevige ‘Chelsea Chop” om ze langer door te laten bloeien, hopelijk tot in september; de Dahlia’s werden twee keer per week gescreend op uitgebloeide bloemen, Rudbeckia’s, scharnierbloemen en andere laatbloeiers kregen extra ruimte om ze goed tot hun recht te laten komen. Salvia en Lavendel werden na de bloei fors gesnoeid om ze tot een tweede bloei aan te zetten. Uitgebloeide bloemen van de Vlinderstruiken ook afgeknipt om nieuwe bloei te stimuleren enzovoorts.
Even dachten we begin augustus, dat ook dit jaar de droogte ons weer parten ging spelen. Tegen meer dan 35 graden bij volle zon valt gewoon niet op te sproeien en druppelen, hoeveel slangen en sproeiers je ook inzet. Gelukkig was de natuur ons goed gezind en bracht half augustus ook nog een weekje regenachtig weer. Niet genoeg om de droogte te compenseren, maar wel net genoeg om het gras weer groen te kleuren en de planten weer omhoog te krijgen. Alleen de hortensia’s redden het dit jaar minder goed; eerst een late nachtvorst en daarna te veel zon deden de toppen verbranden, ook al kregen ze voldoende water door de druppelslangen.
De laatste week voor de open tuin was voor de laatste verfijning; nog even langs de kweker om met wat bijzondere soorten paar gaten op te vullen en elke dag met kritisch oog de borders door om onkruidjes weg te halen, hangende stelen op te binden. De robot hebben we een paar dagen uitgezet om het gras mooi egaal te laten doorgroeien. Zonder de robot konden we ook de tuinmeubels een extra mooi plaatsje op het gazon geven. Als laatste klus nog wat bordjes gezet en linten gespannen om de tuin corona-proof te maken. Vaste looproutes en voldoende afstand, samen met strategisch geplaatst desinfectiemateriaal maakten het helemaal 2020!
Op de dag zelf was het gelukkig mooi weer. Twee buurvrouwen, ook G&B leden, hielpen ons met het verzorgen van het (bescheiden) buffet, zodat wij de vrijheid hadden om bezoekers te ontvangen, rond te leiden en uitleg te geven. Over de dag hebben we rond de vijftig mensen mogen ontvangen, waaronder ook enkele langslopende buurtgenoten, die aangetrokken waren door het bord bij de ingang. Gelukkig kwamen de bezoekers mooi gespreid over de dag, zodat het nooit te druk was en we goed afstand konden houden en tijd genoeg aan ieder hebben kunnen geven.
Jaap en Bine, Langstraat 111, Milsbeek